Η στεγανοποίηση/ μόνωση μιας πισίνας είναι ένα δύσκολο εγχείρημα ακόμη και για τους γνώστες της στεγανοποίησης.

Και αυτό γιατί υπάρχουν σωρευτικά

– Μόνιμη παρουσία υδροστατικής πίεσης πράγμα που σημαίνει οποιαδήποτε μικρή ατέλεια τιμωρείται

– Η πιθανότητα αρνητικών πιέσεων όταν η πισίνα είναι άδεια

– Έκθεση στις εξωτερικές συνθήκες

– Έκθεση σε χημικούς παράγοντες

Η σωστή στεγανοποίηση μιας πισίνας αρχίζει από την κατασκευή. Το μπετόν θα πρέπει να είναι επαρκώς οπλισμένο και στεγανό στη μάζα του.

Ενδείκνυται η χρήση υπερρευστοποιητών, στεγανωτικών μάζας και λεπτόκοκκων υλικών μέσα στη σύνθεση του σκυροδέματος.

Όλοι οι αρμοί εργασίας οι διαστολικοί θα πρέπει να σφραγισθούν με τα ανάλογα υλικά όπως: Quellmax Plus – Υδροδιογκούμενο, μπεντονιτικό προφίλ στεγανοποίησης αρμών, ταινίες στεγανοποίησης αρμών ή με κατάλληλες μαστίχες αρμών.

Οι λεπτομέρειες της πισίνας θα πρέπει να στεγανοποιηθούν με εύκαμπτα σφραγιστικά υλικά, ποτέ άκαμπτα.

Αν χρειαστεί κάποια εξίσωση των επιφανειών, αυτή μπορεί να γίνει με τσιμεντοκονιάματα βελτιωμένα με ρητίνες SBR όπως το Macon Latex.

Αν οι πισίνες πρόκειται να βαφτούν με κάποιο χρώμα, η στεγανοποίηση μπορεί να γίνει με ένα μονοσυστατικό, επαλειφόμενο, τσιμεντοειδές στεγανοποιητικό υλικό όπως είναι το K224 Kristeau Cuvelage. Τα υλικά αυτά όμως δεν γενικώς δεν ενδείκνυνται για περιπτώσεις υδροστατικής πίεσης και εξωτερικής έκθεσης. Εκείνο που θα ήταν το πιο κατάλληλο είναι ένα εύκαμπτο σύστημα τσιμεντοειδών, και στεγανοποιητική στρώση που να μπορεί να ακολουθεί με ευχέρεια τις συστολοδιαστολές του υποστρώματος που μπορεί μεν να βρίσκεται μέσα στη γη αλλά δεν παύει να είναι εκτεθειμένο στον ήλιο.