Τα δάπεδα από μπετόν μεταφέρουν πολύ εύκολα τους δομόφερτους/ στερεόμετρους ήχους όπως π.χ. το βάδισμα των ατόμων, τις μετακινήσεις των επίπλων κλπ. Ο ήχος περνάει όχι μόνο στον κάτω χώρο αλλά σε όλους τους εγγύς  χώρους δίπλα, πάνω και κάτω.  Η καλύτερη λύση στο πρόβλημα αυτό είναι να δημιουργήσουμε αυτό που λέγεται πλωτό ή κολυμβητό δάπεδο.

Τί είναι ένα πλωτό δάπεδο;

Είναι το δάπεδο στο οποίο η εξισωτική τσιμεντοκονία που ρίχνουμε σαν βάση για τα πλακάκια “πλέει” πάνω σε ένα μαλακό υλικό. Με τον τρόπο αυτό ο ήχος αναχαιτίζεται από το ηχομονωτικό υλικό και περνάει σους υπόλοιπους χώρους φανερά μειωμένος.

Μια τέτοια ηχομόνωση δαπέδου μπορεί να γίνει με το υλικό της Phonoblock ή Aesse 2200 που στην ουσία μοιάζουν με γεωυφάσματα που είναι επικολλημένα πάνω σε ασφαλτόπανα.

Εκείνο που προέχει είναι να μη μείνουν πουθενά ηχογέφυρες γιατί αλλιώς όλη η προσπάθεια θα πάει χαμένη. Θα πρέπει λοιπόν τα γειτονικά φύλλα να επικαλύπτονται στην ούγια τους και να εξασφαλίζεται η επικάλυψη με μια χαρτοταινία έως ότου πέσει η τσιμεντοκονία. Δεν πρέπει με τίποτα η τσιμεντοκονία αυτή να περάσει κάτω από τα ηχομονωτικά φύλλα και να βραχυκυκλώσει την ηχομόνωση.

Ομοίως θα πρέπει να υπάρξει επιμελημένη ηχομόνωση περιμετρικά, δηλαδή να απομονωθεί η τσιμεντοκονία από τους τοίχους με τη χρήση κάποιας αφρώδους ηχομονωτικής ταινίας τύπου Isofoam Stripes.

Η τσιμεντοκονία θα πρέπει να οπλισθεί οπωσδήποτε με ένα δομικό υαλόπλεγμα SRG 120 και να προβλεφθούν ρωγμές ανά διαστήματα περίπου 6 μέτρων.

Το Phonoblock κόβει περίπου 27 dB (A) και το Aesse 2200 περίπου 24 dB (A). Και οι δύο διατίθενται σε ρολό 10×1,05 m.