Πρόκειται για παστώδεις σοβάδες, οργανικούς που αποτελούν τις δύο κύριες επιλογές για το τελικό φινίρισμα μιας εξωτερικής μόνωσης/ θερμοπρόσοψης.

Οι κύριες διαφορές τους είναι οι εξής:

• Οι σιλικονούχοι σοβάδες είναι κατά 15-20% ακριβότεροι από τους ακρυλικούς.
• Από πλευράς στεγανοποίησης οι σιλικονούχοι θεωρούνται ανώτεροι.
• Από πλευράς ελαστικότητας και αντοχής στις ρηγματώσεις οι ακρυλικοί σοβάδες είναι καλύτεροι.
• Διαπνοή/ ατμοδιαπερατότητα

Οι σιλικονούχοι είναι καλύτεροι ως προς αυτήν την παράμετρο. Για αυτό συμφέρει να συνδυάζονται με πετροβάμβακα ως θερμομονωτικό υλικό.

• Αντοχή σε μούχλα, λειχήνες και λοιπούς βιολογικούς παράγοντες: Οι σιλικονούχοι σοβάδες έχουν καλύτερη συμπεριφορά ενώ και οι ακρυλικοί σοβάδες είναι απολύτως επαρκείς.